(bron: COC Update 2004 Nr. 3, interview ter gelegenheid van de 10e editie van het COC Songfestival)
Willeke Alberti behaalde in 1994 maar vier punten op het Eurovisie Songfestival. Hierdoor zou Nederland in 1995 helaas een jaartje moeten overslaan. Dit was aanleiding voor een aantal vrijwilligers van COC Zuid-Limburg om in 1995 het eerste Nationaal COC Songfestival op te zetten.
“Het Nationaal COC Songfestival is sindsdien veel professioneler geworden. Er zit nu echt potentie in de deelnemende liedjes.” Dat vertelt Irene Tak, een van de oprichters van het eerste Nationaal COC Songfestival.
Hoe is het idee voor het COC Songfestival ontstaan?
“Na de mislukte deelname van Willeke, zit je als songfestivalliefhebber in de kroeg te brainstormen. ‘Met een COC Songfestival had Nederland toch in 1995 zijn eigen feestje?’ was de gedachte. Daarnaast wilden we alle COC-vestigingen eens op een ludieke manier bij elkaar brengen in plaats van op suffe vergaderingen.”
Hoe was het eerste COC Songfestival?
“Heel low-budget. Een van de vrijwiligers had een wereldreis gemaakt. De dia’s daarvan werden gebruikt bij het aankondigen van ieder liedje. Eigenlijk was het een parodie op het echte Eurovisie Songfestival. Er waren afdelingen vertegenwoordigd uit Maastricht, Nijmegen, Eindhoven, Tilburg en Groningen en afvaardigingen van het landelijk kantoor en landelijk bestuur. Uiteindelijk won Henri in ’t Groen voor Maastricht met het nummer Sorry, dat ik besta van Annie M.G. Schmidt. Opmerkelijk was wel het grote aantal ballads dat in het kleine theatertje werd gezongen. Alleen het landelijk kantoor had een stevige inhaker, meen ik me te herinneren.”
Is er ondertussen veel veranderd?
“Sommige deelnemers zien het COC Songfestival nu als opstapje naar een zangcarrière, terwijl het vroeger eerder een ludiek gebeuren was. Het festival wordt steeds groter aangepakt en ook de afterparty’s blijken een succes op zich. Er zit tegenwoordig ook meer potentie in sommige liedjes, die het met de juiste contacten heel ver zouden kunnen brengen. Helaas zie je nu ook deelnemers die niets van doen hebben met de COC-vereniging die ze vertegenwoordigen. Zo zijn er groepen die zich bij meerdere COC-verenigingen inschrijven voor de voorronde in de hoop op een grotere kans om door te breken naar de finale. Dat vind ik wel jammer.”
Wat hebben homo’s toch met het songfestival?
“Ik denk dat het theater, de show, de glitter en de glamour veel homo’s aanspreekt. Het is toch een beetje het Priscilla-gevoel. Dit leeft onder homo’s veel meer dan onder lesbo’s. En, homo’s steken elkaar ook aan.”
Moet het COC wel een songfestival organiseren?
“Sommigen vragen zich af waarom een apart homosongfestival nu nodig is? Als je de oorsprong van het festival weet, is het makkelijk uit te leggen. We wilden in 1995 geen apart festival. We namen de fakkel van het Eurovisie Songfestival over. Bovendien is het organiseren van het COC Songfestival een goede investering: het spreekt veel mensen aan, is niet naar binnengericht, iedereen kan meedoen en financieel hoef je er niet slechter van te worden.’’
Hoe voelt het om oprichter te zijn van het COC Songfestival?
“Ik vind het leuk dat iets waarvan ik aan de basis heb gestaan, dat klein begonnen is, nu na tien jaar zo enorm is uitgegroeid. Eigenlijk hoopte ik het afgelopen jaar dat COC Zuid-Limburg zou winnen. Dan konden we het 10e Nationaal COC Songfestival medeorganiseren.”